woj. śląskie, 43-190 Mikołów, ul. Krakowska
Władysław Kiełbasa urodził się 31 grudnia 1893 roku w Ptaszkowej k. Nowego Sącza, w rolniczej rodzinie Antoniego i Agaty z Kogutów. Uczęszczał do szkoły powszechnej, następnie do gimnazjum w Nowym Sączu, gdzie w czerwcu 1914 zdał maturę. Od 1910 działał w organizacji „Filaretów i Filomatów”, pod pseudonimem „Kruk”. W latach 1913–1914 był członkiem Związku Strzeleckiego w Nowym Sączu. Od sierpnia 1914 do listopada 1915 jako żołnierz jednoroczny armii austro-węgierskiej pełnił służbę w 20. Pułku Piechoty w Tarnowie. Podczas I wojny światowej walczył na frontach włoskim i rosyjskim. Został trzykrotnie ranny. W czasie służby na froncie włoskim, w 1918 wstąpił do polskiej organizacji wojskowej „Wolność”. 1 listopada 1918 roku jako ochotnik wstąpił do Armii Polskiej. 18 listopada 1918 przybył do Nowego Sącza i zasilił szeregi powstającego tam polskiego 20 pułku piechoty, który został następnie przemianowany na 1 Pułk Strzelców Podhalańskich. Jako dowódca kompanii, w składzie tego pułku, uczestniczył w działaniach wojennych w latach 1918–1919 na pograniczach południowych i wschodnich. 1 czerwca 1919 roku awansowany na stopień kapitana. Wziął udział w wojnie polsko-bolszewickiej i wyprawie kijowskiej. 15 czerwca 1920 roku został ciężko ranny. Odznaczony Krzyżem Orderu Virtuti Militari V klasy i dwukrotnie Krzyżem Walecznych m.in. za udział w walkach pod Stasiewem i Zarudziem. Po okresie rekonwalescencji powrócił do służby w 1 psp, gdzie pełnił funkcję dowódcy kompanii i kwatermistrza. 11 stycznia 1928 roku otrzymał stopień majora. 1 maja 1928 roku został przeniesiony do 22. batalionu KOP w Nowych Trokach na stanowisko kwatermistrza. 1 czerwca 1932 roku przeniesiony do 27. Pułku Piechoty w Częstochowie, gdzie objął stanowisko dowódcy, a następnie 2. batalionu. 26 kwietnia 1938 roku otrzymał awans na podpułkownika i został przeniesiony do 73. pułku piechoty w Katowicach. Objął stanowisko dowódcy 2. batalionu stacjonującego w Oświęcimiu. Podczas służby w tej jednostce pełni jednocześnie funkcję komendanta garnizonu. Od 24 września do 10 grudnia 1938 wraz ze swym pułkiem działał w grupie gen. Bortnowskiego, a tym samym brał udział w zajęciu Zaolzia.
W czasie kampanii wrześniowej śmiertelnie ranny w kontrnatarciu na Wyry, zmarł w szpitalu w Mikołowie. Pochowany na cmentarzu parafialnym w Mikołowie. Pośmiertnie został odznaczony Krzyżem Orderu Wojennego Virtuti Militari IV klasy i awansowany do stopnia pułkownika.
-----
źródło: internet
info: 2023.10.15
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz