woj. lubuskie, 66-470 Kostrzyn nad Odrą, ul. Graniczna
Pierwsze fortyfikacje w Kostrzynie stanowił zamek zbudowany w XV wieku. Nowoczesne fortyfikacje wzniesiono w czasie, gdy był stolicą Nowej Marchii w drugiej połowie XVI wieku. Miasto otoczono wtedy fortyfikacjami bastionowymi zaprojektowanymi na wzór włoski, które częściowo przetrwały do dziś. Twierdza była stopniowo rozbudowywana o nowe elementy przez następne stulecia. W dniach 24 czerwca - 17 lipca 1808 roku więziony był w twierdzy redemptorysta Klemens Maria Hofbauer.
W latach osiemdziesiątych XIX wieku Kostrzyn stał się twierdzą fortową - wokół miasta zbudowano pierścień czterech fortów, Fort Czarnów, Fort Gorgast, Fort Sarbinowo, Fort Żabice. Są one zachowane w różnym stopniu do dziś.
Twierdza Kostrzyn była dla III Rzeszy niezwykle ważna, blokowała ona Armii Czerwonej drogę do Berlina, w związku z czym zadecydowano o jej obronie za wszelką cenę. Forty zostały zmodyfikowane i przystosowane do współczesnego pola walki. Podobnie postąpiono z miastem przygotowując je do długotrwałej obrony. Stworzono jednolity system obrony z trzema pasami transzej z rowem przeciwczołgowym i 14 schronami bojowymi.
Pierwszy atak na twierdzę przeprowadziły wojska 1 Korpusu Zmechanizowanego dowodzonego przez gen. Siemiona Kriwoszeina. Zajęcie miasta z marszu nie powiodło się w związku z czym rozpoczęły się ciężkie walki w których uczestniczyła 5 Armia Uderzeniowa i 8 Gwardyjska Armia. Twierdza i miasto zostało zdobyte 12 marca 1945 roku, jednak w wyniku walk poważnemu uszkodzeniu uległo około 90% budynków, a wraz z nimi duża część umocnień bastionowych twierdzy.
Obecnie teren twierdzy przedzielony jest granicą polsko-niemiecką, przy czym większość obiektów dawnej twierdzy znajduje się po stronie polskiej. Turystycznie wykorzystany jest jedynie Fort Gorgast znajdujący się w Niemczech, oraz Bastion Filip, Brama Chyżańska i Brama Berlińska (będące elementami składowymi miasta-twierdzy) po stronie polskiej. Zachowane części budynków twierdzy są obecnie poddawane restauracji.
Wybierając się do muzeum, warto poświęcić parę złotych na przewodnika. Dzięki czemu można bardziej poznać historię twierdzy. Bez przewodnika podziwiamy mało mówiące nam fundamenty domów.
Po zakończeniu wojny, ówczesna komunistyczna władza w ogóle nie była zainteresowana rozbudową miasta, to też miasto podupadało i nigdy więcej nie doczekało się swojej świetności z pierwszych dekad XX wieku.
-----
źródło: internet
info: 2020.07.24
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz