woj. opolskie, 48-231 Olszynka, ul. Olszynka
W 1874 roku August Tripke sprawował funkcję naczelnika okręgu urzędowego (Amtbezirk) w Olszynce. W majątku uprawiano pszenicę, jęczmień, kukurydzę i rośliny oleiste. W 1865 roku w gospodarstwie było 60 koni, 32 sztuki bydła i 650 owiec. Tak znaczna ilość owiec wynikała z ówczesnego zapotrzebowania na Śląsku na wełnę.
Prawdopodobnie na przełomie lat 60. i 70. XIX wieku August Tripke (1823-1906) przystąpił do przebudowy swojej siedziby - dworu. Skromna piętrowa rezydencja zbliżona stylowo do klasycyzmu ozdobiona została malowidłami w szybach drzwi (główne wejście), związanymi z rolniczym charakterem posiadłości. Na dwóch szybach znalazły się przedstawienia ula oraz snopków z narzędziami rolniczymi i z szarfami, na których umieszczono rymowany napis: An Gottes Seegen ist Alles gelegen, co znaczy "błogosławieństwo Boże we wszystkim pomoże". Było to popularne w XVIII i XIX wieku porzekadło w krajach niemieckojęzycznych. Kompozycję uzupełniało trzecie malowidło w niewielkim, górnym "oknie" z datą 1870 i skrzyżowanymi ze sobą narzędziami rolniczymi: parą cepów, grabiami i dwoma kłosami. Kompozycja przypomina znaki pieczętne gmin wiejskich i być może jest to wzór pieczęci społeczności Olszynki.
Stary, ponad 70-letni August przeżył rodzinną tragedię oraz członków rodziny - śmierć swojej żony i trójki synów. Zmarł bez potomka w 1906 roku. Prawdopodobnie fakt ten był przyczyną, że majątek w Olszynce przeszedł w ręce innych właścicieli.
Na mapie topograficznej z lat 90. XIX w. zaznaczono zabudowania folwarczne w centrum Olszynki, do których od zachodu przylegał niewielki park krajobrazowy (powstał zapewne w XIX w.). Stromy stok wzgórza przy drodze w kierunku Słokowa był wówczas wykorzystywany jako piaskownia. We wsi były dwie gospody, kuźnia i urząd gminy, Olszynkę obsługiwała poczta w Lubrzy.
W 1921 r. właścicielem majątku w Olszynce był graf von Kanitz z Pomorzowic. Posiadłość liczyła wówczas 165 ha. Zapewne w latach 20. postawiono w centrum wsi obelisk upamiętniający mieszkańców, którzy zginęli podczas I wojny światowej. Potem pomnik przeniesiono na plac przed dworem.
W 1945 r. wieś znalazła się w państwie polskim. Dotychczasowi mieszkańcy, w przeważającej części nie znający śląskiej gwary, co było praktycznym warunkiem starania się o polskie obywatelstwo, musieli opuścić rodzinną miejscowość. Po kilku przekształceniach majątkowych folwark z dworem przejęła Stadnina Koni w Prudniku.
-----
źródło: http://www.tygodnikprudnicki.pl/
info: 2023.08.20
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz