Spis obiektów wg miejscowości:


 A  B  C  D  E  F  G  H  I  J  K  L  M  N  O  P  R  S  T  U  W  Z  #  odznaki 

OZIMEK /OP/ - Cmentarz ewangelicki im. Daniela Piechoty

woj. opolskie, 46-040 Ozimek, ul. Cmentarna


Cmentarz powstał w połowie XIX wieku przy zbudowanym w 1821 kościele ewangelicko-augsburskim. Został ogrodzony drewnianym parkanem wspartym na słupach z cegły. W okresie międzywojennym nekropolia została powiększona. Po 1945 większość ewangelików opuściła miasto i cmentarz ulegał stopniowej degradacji, aż do podjęcia decyzji o restauracji i ponownym otwarciu, także dla zmarłych wyznania katolickiego. Podczas remontu zniszczono jednak część starych nagrobków, w tym żelaznych, będących przykładami wyrobów lokalnego hutnictwa. Obecnie część starych płyt grobowych zgromadzono w rejonie głównego wejścia w formie lapidarium, a część pozostaje na swoich dawnych miejscach, pomiędzy nowymi grobami.

Na tutejszym cmentarzu spoczywa Friedrich Ludwig Wachler (1797-1865). Urodził się 5 listopada 1797 roku Rinteln k. Hannoveru, w znanej, wywodzącej się z Turyngii rodzinie. Lata szkolne spędził w Marburgu, gdzie jego ojciec Johann Friedrich Ludwig Wachler był profesorem teologii i historii na miejscowym uniwersytecie. Po służbie w armii pruskiej, biorąc udział w wojnie z Napoleonem, w czasie której dosłużył się stopnia oficerskiego, w roku 1816 podążył za rodziną na Śląsk. Poświęcił się hutnictwu. Naukę rozpoczął w Królewskiej Hucie (Chorzowie), a od 1820 roku kontynuował ją, pracując w Gliwicach. Pierwsze samodzielne stanowisko starszego mistrza objął w hucie w Rybniku w roku 1824. Tam też w roku 1827 poślubił Henriette Augustę, córkę Heinricha Paula nadinspektora hutniczego z kluczborskiej huty w Zagwiździu i Sophie z.d. Krigar pochodzącej z Ozimka. W roku 1829 podniesiono nadmistrza Wachlera do godności pisarza hutniczego.

Największą część swojego życia poświęcił Wachler Królewskiej Hucie Malapane w Ozimku, do której przybył jeszcze w 1829 roku. W roku 1832 wymienia się go jako mistrza hutniczego, a dwa lata później członka zarządu Huty. Od roku 1840, po śmierci dotychczasowego dyrektora Ludwiga Birnbauma, kieruje zakładem. Od roku 1850, do swojej śmierci w 1865 roku, już jako wyższy inspektor hutniczy kieruje Urzędem Hutniczym i zarządza hutami w Ozimku, Dębskiej Kuźni i Jedlicach. Wachler doprowadził do unowocześnienia i rozbudowy tych zakładów.

Jest autorem licznych publikacji na temat hutnictwa, m. in.: wydanej w Głogowie w 1856 roku z okazji 100-lecia, historii Huty w Ozimku. Pod koniec swojego życia Ludwig Wachler został podniesiony do godności radcy górniczego. Zmarł w Ozimku 26 lutego 1865 roku.

-----
źródło: tablica informacyjna przy cmentarzu
info: 2023.07.02

▲ top


Brak komentarzy:

Prześlij komentarz