woj. lubuskie, 66-300 Kuligowo, ul. Kuligowo
W mediach społecznościowych więcej można dowiedzieć się o ciekawej historii wsi niż o pałacyku zlokalizowanym w samym centrum. Obiekt wybudowany na przełomie XIX i XX wieku obecnie jest w rękach prywatnych. Przy pałacu znajduje się również stadnina koni. Obiekt jest odrestaurowywany i nie jest udostępniony do zwiedzania.
Historia wsi
Miejscowość pierwotnie związana była z Wielkopolską. Ma metrykę średniowieczną i istnieje co najmniej od XV wieku. Wymieniona została po raz pierwszy w dokumencie z 1475 roku pod nazwą "Culigow", 1508 "Culigovo", 1591 "Kulegow", 1634 "Kułgowo", 1944 "Kulkau".
W 1475 roku miejscowość była wsią duchowną, własnością biskupa poznańskiego i leżała w powiecie poznańskim Korony Królestwa Polskiego. W 1508 roku należała do parafii pszczewskiej.
Miejscowość wspominały historyczne dokumenty prawne, własnościowe i podatkowe. W 1525 roku zawarto pisemną ugodę o rozgraniczeniu między dobrami biskupów poznańskich, miastem Pszczew, wsiami Stołuń i Kuligowo oraz wsiami Policko i Mikołajewo należącymi do Wojciecha Polickiego. W 1591 roku woźny sądowy na żądanie panów Polickich opisał granice wsi Siercz, Policko i miasta Pszczew oraz wsi Żółwin, Kuligowo i Mikołajewo. W 1617 roku w procesie o rozgraniczenie wspomniano wcześniejszy akt z 1523 roku; wieś Kuligowo przylegała do wsi wówczas opustoszałej o nazwie Mikołajewo. W 1564 roku wieś Kuligowo leżała w kluczu pszczewskim dóbr biskupich. Uprawiano w niej 10 półłanków osiadłych, z których kmiecie płacili po 12 groszy czynszu, dawali po jednej ćwiertni owsa, po 2 koguty oraz 15 jaj. Sołtys posiadał 2 łany, z których płacił dwa złote i 4 grosze. Podatek od 2 karczmarzy wynosił po 12 groszy. We wsi było także dwóch zagrodników, którzy zamiast robocizny dawali po 12 groszy, a w ramach podatku zwanego „wiecne” dawali także owies oraz koguty.
W 1475 roku Kuligowo odnotowano w wykazie zaległości podatkowych. W 1508 roku miał miejsce pobór podatków: z 10 kwart roli płacono po 3 grosze. W 1509 roku pobór z 10 kwart roli oraz od sołtysa gospodarującego na półłankach. W 1563 roku odnotowano kolejny pobór podatkowy z 5 łanów, od karczma dorocznej oraz jednego komornika. W 1564 roku we wsi było 10 półłanków, a także było dwóch karczmarzy oraz dwóch zagrodników. W tym roku 2 łany należały do sołectwa, z których sołtys płacił biskupowi poznańskiemu 2 złote i 4 grosze. W 1577 roku płatnikiem podatków ze wsi był biskup poznański. W 1580 roku zapłacił podatki z 5 łanów we wsi, a także od 5 zagrodników, komornika, jednego łana sołtysiego, od karczmy dorocznej stojącej na półłanku.
W 1634 roku imiennie wymieniony został sołtys wsi Maciej Gala. Na jego prośbę biskup poznański zachował go w posiadaniu sołectwa w Kuligowie, udzielając mu na nim dożywocia. Sołectwo miało wówczas jeden łan oraz dwie zagrody. Biskup zezwolił sołtysowi na łowienie ryb więcierzami w Obrze oraz w jeziorach Głęboczek, Mechacz i Krużyńskie. Przywilej łowienia ryb był zwyczajowym prawem również dla poprzedników sołtysa.
W 1580 roku miejscowość położona była w powiecie poznańskim województwa poznańskiego w Rzeczypospolitej Obojga Narodów. Miejscowość po rozbiorach Polski znalazła się w zaborze pruskim.
-----
źródło: internet
info: 2023.07.24
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz