woj. śląskie, 41-500 Chorzów, ul. Parkowa
Schron został wybudowany w latach 1937-1938. Jest to jedyny tego typu schron w Polsce. Jego przeznaczeniem było ukrycie sztabu Grupy Fortecznej "Śląsk", czyli dowództwa polskich fortyfikacji określanych mianem Obszaru Warownego Śląsk, zabezpieczających polską część Górnego Śląska przed niemieckim atakiem. Nie miał charakteru bojowego, stąd brak elementów typowych dla obiektów, których przeznaczeniem była walka. Jedynym uzbrojeniem obiektu był 1 lub 2 rkm-y, z czego jeden służył jako ochrona wejścia zapola schronu, a drugi jako broń dodatkowa.
Schron posiada dwie kondygnacje. Górna zawiera w sobie pomieszczenia pracy sztabu oraz inne niezbędne do prawidłowego funkcjonowania obiektu. Dolna kondygnacja pełniła funkcję magazynowo-mieszkalną. Komunikacja pomiędzy kondygnacjami odbywała się głównie przy wykorzystaniu klatki schodowej, a także za pomocą szybu pomocniczego z metalową drabinką. Schron posiada trzy dodatkowe wyjścia ewakuacyjne. Korytarz doprowadzony do obiektu (tzw. poterna) jest elementem wtórnym, dobudowanym po 1939 r.
We wrześniu 1939 r. (a najprawdopodobniej już kilkanaście tygodni wcześniej) obiekt stanowił bezpieczną siedzibę sztabu Grupy Fortecznej Obszaru Warownego „Śląsk", której dowódcą był płk Wacław Klaczyński (1887-1939). Szefem sztabu był mjr dypl. Adam Szydłowski. Obiekt jest oddalony kilka kilometrów od głównej linii obronnej. Wybudowano go we wschodnim stoku parkowego wzgórza Redena, w miejscu, które było stosunkowo bezpieczne. Jednakże Niemcy wiedzieli o jego istnieniu, stąd próba bombardowania w dniu 1 lub 2.09.1939 r. Poniżej schronu, na stanowisku polowym, stacjonowała kompania ochrony sztabu, kompania łączności oraz kompania gospodarcza.
Ze schronu wychodziły rozkazy do obiektów atakowanych przez niemiecką organizację dywersyjną Freikorps. Na rozkaz dowódcy Armii Kraków został opuszczony w dniu 2 września wieczorem lub w godzinach nocnych. Grupa Forteczna wraz z Grupą Operacyjną „Śląsk” wycofała się w kierunku wschodnim, dochodząc do Tomaszowa Lubelskiego, gdzie 20.09.1939 r. skapitulowała. Płk W. Klaczyński zginął w nocy z 18 na 19.09.1939 r. w starciu w rejonie dworca kolejowego Maziły na Roztoczu Południowym (pośmiertnie odznaczony orderem Virtuti Militari V klasy).
Obiekt został zrewitalizowany w latach 2008-2013.
-----
źródło: tablica informacyjna przy obiekcie
info: 2023.05.14
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz