woj. śląskie, 44-300 Wodzisław Śląski, ul. Kościelna
W 1257 r. wraz z lokacją miasta, powstała parafia jak i kościół parafialny (farny) w Wodzisławiu Śląskim. Zgodnie z zasadą został on zbudowany przy jednej z uliczek od Rynku, w najwyższym punkcie miasta. Został on zbudowany w miejscu obecnego kościoła, otaczał go cmentarz, i prawdopodobnie znajdował się w nim wizerunek miasta z XVII wieku. Jak się przypuszcza około 1528 roku w miejscu starego kościoła, została wzniesiona kolejna świątynia. Miała ona wysoką wieżę, z barokowym hełmem w trzech kondygnacjach otwartym. Z dokumentów wizytacji kościelnej jaka miała miejsce 21 sierpnia 1719 roku, wiemy iż nie tylko sam kościół, ale także ołtarz główny był poświęcony WNMP. Ołtarze boczne zaś: pierwszy Matce Boskiej Szkaplerznej, drugi Biczowaniu Chrystusa, trzeci Bożemu Ciału, czwarty św. Katarzynie a piąty Matce Boskiej Częstochowskiej. W wyniku pożaru miasta, kościół spłonął 12 czerwca 1822 roku. Został gruntownie wyremontowany i przetrwał do maja 1909 roku. W tym samym roku przystąpiono do pracy nad budową nowego, obecnego kościoła.
10 lutego 1904 roku nowym proboszczem został ks. Henryk Weltike, który już w marcu zgłosił propozycję budowy nowej świątyni. Jego prośby o zgodę na budowę nie uzyskały jednak zgodny władz pruskich. Pozytywna odpowiedź nadeszła dopiero kilka lat później. W maju 1909 roku rozebrano starą świątynię, do pomocy przy tym przybyli saperzy z Nysy, którzy musieli wysadzić stary budynek. Pierwsze prace przy budowie nowego kościoła nastąpiły 26 czerwca 1909 roku. Projektantem kościoła w stylu neogotyckim został architekt Ludwik Schneider z Wrocławia, ten sam który projektował rybnicki kościół św. Antoniego. Wykonawcą wszystkich prac budowlanych była firma „Grzonka”. Koszt budowy kościoła obliczono na 141.000 marek. Sprawa kosztów była przyczyną konfliktu proboszcza wodzisławskiego z patronem miasta, który zgodnie z ówczesnym prawem zobowiązany był do pokrycia 2/3 kosztów budowy. Zatarg ten doprowadził do procesu sądowego, który odbył się w Raciborzu, a następnie przed sądem apelacyjnym we Wrocławiu. Proces wygrał proboszcz. Ostatecznie koszty obliczono na 140.980 marek i podzielono w sposób następujący: 80.633 marek miał zapłacić patron, resztę płaciło miasto i wierni.
15 sierpnia 1909 roku, w święto Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, poświęcono i położono kamień węgielny pod budowę nowej świątyni. W ciągu roku wzniesiona została w stanie surowym. 17 listopada 1911 roku odbyła się uroczysta konsekracja świątyni której dokonał ks. prałat Frank. Ze starego do nowego kościoła przeniesiono trzy spiżowe dzwony, odlane w Opawie przez firmę Franciszka Stonkiego, później zaś podczas II wojny światowej zarekwirowane przez Niemców. W 1912 roku zostały zamontowane w świątyni 27-rejestrowe organy firmy Berschdorf z Nysy, które po wielu remontach przetrwały do czasów obecnych. W 1916 roku na 40-metrowej wieży kościoła umieszczono z czterech stron zegar tarczowy, wykonany przez firmę z Głogówka. Podczas II wojny światowej wieża została zbombardowana i zniszczona, rekonstruowano ją dopiero w 2001 roku (nowy hełm wieży ustawiono 8 sierpnia 2001).
Sam kościół również uległ poważnym uszkodzeniom, które udało się usunąć w 1955 roku. W 1958 roku zainstalowano trzy nowe dzwony: św. Barbara, św. Józef i św. Katarzyna, wykonane przez firmę Niesbroj z Rudy Śląskiej. W 1983 roku nad ołtarzem głównym został umieszczony 4-metrowy obraz namalowany na drewnie, przedstawiający Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny.
-----
źródło: internet
info: 2020.11.15
│►│ powiązane wyzwania:
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz