woj. opolskie, 46-300 Olesno, ul. Gorzowska
Powstanie kościoła związane jest z legendą o cudownym ocaleniu dziewczyny przed zbójcami. Uciekając miała się ona ukryć przy sośnie, na której podróżująca św. Jadwiga dwieście lat wcześniej powiesiła obraz św. Anny Samotrzeciej. Po tym wydarzeniu, a także powtarzających się uzdrowieniach mieszczanie olescy postanowili ufundować kaplicę poświęconą św. Annie.
Wzniesiona w 1444 roku drewniana kaplica miała wielkość prezbiterium dzisiejszego kościoła i otaczała pień sosny. Wobec powiększającej się liczby pielgrzymów ze Śląska, Polski, Czech i Moraw w 1518 roku w miejscu kaplicy wybudowano obecny kościół, konsekrowany przez biskupa wrocławskiego Jana V Turzo. W prezbiterium znajdował się ołtarz główny - tryptyk z 1517 roku z przedstawieniem "Wielkiej Świętej Rodziny", wykonany przez mistrza Jakuba, ucznia Wita Stwosza.
W 1619 r. do południowej ściany kościoła dobudowano kaplicę w konstrukcji szkieletowej, rozebraną wkrótce ze względu na zły stan techniczny. Zamiast kaplicy w latach 1669÷70 cieśla Marcin Snopek wzniósł nową budowlę na planie centralnym. Przypominająca różę złożoną z pięciu płatków - kaplic i połączona z nawą łącznikiem - łodygą część kościoła stała się symbolem sanktuarium, zwanym "różą zaklęta w drewnie".
Kościół był miejscem, w którym wierni pozostawiali liczne wota dziękczynne na pamiątkę cudownych wydarzeń w swoim życiu - do dzisiaj zachowane są: rzeźba głowy jelenia, drewniany kij ("scebel od iarzma") oraz kajdany, tzw. kuny tureckie.
W 1707 roku wybudowano nową, obszerną zakrystię, o czym świadczy m.in. data na nadprożu prowadzących do niej drzwi. Większe remonty kościoła prowadzone były w latach 1696, 1873 (m.in. wykonano dwa ołtarze boczne), w 1880 (prace w obrębie otoczenia kościoła, budowa 14 neogotyckich kapliczek ze stacjami Drogi Krzyżowej, kostnicy na cmentarzu, kaplicy fundacji barona von Reiswitz z Wędryni); a po wojnie w latach 1958÷59 i w latach osiemdziesiątych. Kościół należy do parafii pw. Bożego Ciała w Oleśnie, utworzonej w 1226 roku, w latach 1374÷1770 będącej pod opieką braci z zakonu Świętego Augustyna. Obecnie jest najważniejszym kościołem pielgrzymkowym na ziemi oleskiej.
-----
źródło: ttps://zabytek.pl/
info: 2021.05.29
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz